Días de resaca

Pois si. As cousas como son. A martes, e aínda non me dei recuperado. Non hai Dios que dea feito logo dunha fin de semana de punk (parabéns pola entrevista, Zero) e poesía salvaxe. Pero son as dez da noite (van sendo horas de marchar da oficina), e aínda que non teña nada moi lúcido que dicir, aproveito un momento de empanada mental entre o traballo e o outro traballo (o de investigación titelado) que me agarda na casa para cambiar unha miga o blog, que xa abonda de loito. E, de paso, pór enteira esta entrevista con Carlo Frabetti. Saiu xa impresa, pero algo reducida (se alguén quere xogar a atoparlles as diferenzas...). Aquí vai en bruto (.pdf, 64 kB). Cando aprenda a colgar arquivos de son como é debido, xa irá un pouquiño máis lixeira a información. Abur!