Chegou outro plenilunio, tolería para @s que andamos aluad@s e momento que aproveitei para pór moitas cousas en orde, lavar roupa (o vranciño de San Martiño deunos unha tregua neste mes de choivas para pór a roupa a secar) e iniciar (ou retomar, máis ben) vellos retos.Neste día neghro, neghro na memoria colectiva dende hai seis anos, acórdame Pavese (ando aí ás voltas c'O oficio de vivir), cando di que a única alegría da vida é comezar. O outro (prisión, costume, enfermidade) é morte. Gana de comezar cousas, e gana de combater con outras... Cabreo.
