Chegou outro plenilunio, tolería para @s que andamos aluad@s e momento que aproveitei para pór moitas cousas en orde, lavar roupa (o vranciño de San Martiño deunos unha tregua neste mes de choivas para pór a roupa a secar) e iniciar (ou retomar, máis ben) vellos retos.Neste día neghro, neghro na memoria colectiva dende hai seis anos, acórdame Pavese (ando aí ás voltas c'O oficio de vivir), cando di que a única alegría da vida é comezar. O outro (prisión, costume, enfermidade) é morte. Gana de comezar cousas, e gana de combater con outras... Cabreo.
5 comentários:
hoje há melhor lua...
beijos
Mi ma, o tempo que non viña a ouvear por aqui, anda tudo mudado, menos a Lúa, que segue na Negra.
Mudamos de casa a todos os niveis :) Entre outras cousas, agora non teño internet na casa e ando menos de paseo polas vosas eiras virtuais... Pero deume para verlle a cariña a Lima da Ponte e seguir a ler desferradas, aínda que non pare tanto a comentar :)
as casas novas sempre son unha oportunidade de acomodar e acomodarnos. Apertísimas guapa!
e mudou a lua com a nova casa?
beijoooossss
Enviar um comentário