Canto máis lles compramos,
máis nos vendemos.
PD. A imaxe é de Consume Hasta Morir.
22.12.08
Días da fin do imperio
Decidín negarme a entrar na espiral de submisión ao consumo este nadal. Non sei de onde vou tirar o tempo (tempo, que cousa), pero ando a argallar regalos inmateriais, virtuais, artesanais, pobres ou piratas :D
Canto máis lles compramos,
máis nos vendemos.
PD. A imaxe é de Consume Hasta Morir.
Canto máis lles compramos,
máis nos vendemos.
PD. A imaxe é de Consume Hasta Morir.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
6 comentários:
Tes razón, eu tamén regalo poemiñas, debuxos e así..
Aínda que merquei algo no comercio xusto, algún libriño e unha pranta. Puto consumismo!
Agardo que no 2009 se cumpran todas as túas ilusións :)
na minha casa gostamos muito dos vales do tempo: regalar um dia de música, dúas horas de passeio á beira do mar...
felices festas e bom 2009!
beijos
E fas ben! A min pódesme regalar un soño, que son de balde.
Bo 2009 e aproveita ben o segundo co que nos agasallan para rematar este.
Pois levas toda toda a razon. Apertísimas que son inmateriais pero sentidas e cheas de agarimo.
Feliz Ano Novo!
Apertas enormes (ao lonxe, pero moi de preto!)
olá! Taba eu navegando polo ciberespazo e topei con este recunchiño. Alegroume saber que non son a única facendo poemas, debuxos e regalos pirata. "Imos de compras" non me parecía un bo grito de guerra dadas as circunstancias no resto do mundo...
Un espazo moi chusquiño :)
Enviar um comentário