
Bocata de tortilla comido en cinco minutos in the rain, marchamos a Ribeira, escenografía, atrezzo, son, luces, vestirse, calzarse, peitearse, maquearse, bolboretas na boca do estómago... A escena. Moita merda!!!
O público escarállase con asento do Barbansa, aplaude, e a aleghría non me colle no peito. Paralelamente, en Tomiño, outro animal escénico tamén metido nun traxe de lunares andará a sentir o mesmo. O meu conxunto vacío, o infindo a reencarnarse nel. Deséxolle moita merda á miña folclórica preferida.
Desmaquearse, desvertirse, descalzarse, desmontar luz, desmontar son, desmontar atrezzo, desmontar escenografía, cargar furgalla, perderse polo porto de Ribeira, chegar a Compostela, descargar furgalla, birra, empanada e prá cama.
Hoxe: SEROTONINA, erguerse, almorzar, Mamá chama para solucionar dúbidas léxicas, comida familiar, Margarita Ledo cóntame as aventuras de Pepe Velo e compaña a bordo do Santa María (carallo, como cambiou a teuvegá), Papá cóntame que de pequeno viaxou a Venezuela nese mesmo barco, os ghatiños veñen ao sofá darlle calor ao meu ventre dorido polo estrago mensual de futur@s fill@s. Fóra da casa, no mundo, chove. Dentro, Lou canta por boca de Jim o que pasaba en Berlín. "It was very nice, oh, honey it was paradise."
Chama. Está na estación de tren de Vigo. Plans: Casa Encantada, ensaio, noite de lúa neghra...
Sem comentários:
Enviar um comentário