24.10.05

Días para durmir

ERGO (sum) na cidade do aire violado. Viaxo a través da noite (07:33 - 09:05).

SENTO (mais non sinto): bicho mecánico que teclea sen pensar.

CHEGO á caverna. Como sobras, coma os cans. Loito contra os canos rotos e as bombillas fundidas.
Miña caverna, meu lar.

AFOGO para chegar a tempo a volver ser bicho mecánico (teclista de fotocomposición).

ACORDO. DUBIDO. RESPIRO.

El limpa o meu día neghro cos seus espellos de herba e de ámbar.

ACTÚO. Declamo, móvome, choro, berro, río, vístome, íspome. O escenario convértese en útero, e agóchome nel.

E remata o día: volvo á caverna. Dou bicos. Paro a pensar. Escribo. E durmo...

1 comentário:

Cesare disse...

A este paso, a taxa de blogueadores por metro cadrado vai ser de guiness. Bon courage...