Día da danza

...danzando de arriba para abaixo, do Franco para o Medio. Teño casa nova. Alucino co silencio! Quitando aos gatos á xaneira que teño na casa do lado, non oio un chío. Dios, que descanso despois de pasar cinco meses escoitando as gaitiñas dos todoacén (ganas tiven de chantarlle un carteliño á tenda: "Pais e nais tentados de lle mercar unha gaita aos cativos: sede conscientes de que despois ides ter que escoitalos"), ou as xoldas nocturnas (última consigna: "Viva el botellón, abajo el garrafón!", e eu aí solidariceime). Podería facer un estudo do corpus lírico do Franco os xoves á noite, hai material abondo.
Pero agora volvo á miña casa de verdade, ao que algúns definiron moi acertadamente como "o mellor barrio do mundo", a mercar na Sofi e a saber cando tocan os Estalotes. Hoxe xa coñecín unha veciña... Volvo á vida.