Días piratas...

Contra a inxustiza, contra a fachenda dos que pensan que todo ten un prezo e que a propiedade é un dereito, e que a cultura ten dono, combatemos con letras. Hai un barquiño pirata de papel cunha tripulación de poemas/textos/imaxes rabudas por aí navegando, houbo un xuízo e hai unha espera: a de que se faga xustiza.

O barco pirata aportou tamén na ría, na mesma ría que se encheu de lanchiñas que desafiaron a un (outro) dos tantos monstros que enchen as rías de merda.

E neste día (dedicado ás letras), outro barco atravesa o atlántico dende Bos Aires. Un fío invisible tendido entre as herbas de prata e máis eu mándame unha aperta transoceánica, e sorrío ao pensar que non hai fronteiras. Para nada.